از سال 1989، بزرگترین شریک تجاری ایالات متحده از نظر سهم واردات چهار بار تغییر کرده است. به همین ترتیب، رتبه بندی 10 واردکننده برتر نیز شاهد تغییراتی بوده است، زیرا برخی کشورها به دلیل سیاست های تجاری و شرایط اقتصادی مطلوب، سهم از این تجارت را به دست آورده و رقبای خود را تحت الشعاع قرار می دهند. در این پوستر با استفاده از داده‌های اداره سرشماری ایالات متحده، تغییرات هفت کشور منتخب - اتحادهای گذشته و مشارکت‌های نوظهور - را که منابع اصلی تجارت ایالات متحده هستند، بررسی شده است.
هفت منبع اصلی تجارت ایالات متحده (1989-2023)
کانادا، مکزیک و نفتا
کانادا و مکزیک به عنوان نزدیک‌ترین همسایه‌های زمینی ایالات متحده، سال‌هاست که از بزرگترین شرکای تجاری این کشور بوده‌اند. همراه با نزدیکی جغرافیایی آنها، موافقتنامه تجارت آزاد آمریکای شمالی (نفتا) که در سال 1994 اجرایی شد، امکان جابجایی آزاد کالا در سراسر این سه کشور را فراهم کرده است.
خصوصا مکزیک از نفتا سود زیادی برده و به منبع اصلی محصولات کشاورزی هم برای ایالات متحده و هم برای کانادا تبدیل شده است. در سال 2022، این کشور با سهم 15.2 درصدی واردات، از چین پیشی گرفت و به بزرگترین منبع کالاها و خدمات خارجی ایالات متحده پس از اتحادیه اروپا تبدیل شد. هر دو کشور با هم یک سوم کل تجارت ورودی ایالات متحده را تشکیل می دهند.
| Country | 1989 | 2001 | 2023 |
| Canada | 18.6% | 19.0% | 13.5% |
| China | 2.5% | 9.0% | 13.2% |
| India | 0.7% | 0.9% | 2.7% |
| Japan | 19.8% | 11.1% | 4.6% |
| Mexico | 5.7% | 11.5% | 15.2% |
| Taiwan | 5.1% | 2.9% | 2.7% |
| Vietnam | 0% | 0.1% | 3.5% |
ژاپن و دهه های از دست رفته
رونق اقتصادی ژاپن پس از جنگ در اواخر دهه 1980 به اوج خود رسید و بزرگترین اقتصاد آسیا در آن زمان بزرگترین منبع تجارت ورودی ایالات متحده بود که تقریباً یک پنجم واردات ایالات متحده را به خود اختصاص می داد.
با این حال، در اواسط دهه 1990، اقتصاد ژاپن وارد دوره رکود شد و آمریکا با امضای نفتا، کانادا و مکزیک را تقویت کرد، در نتیجه سهم ژاپن از تجارت ورودی ایالات متحده شروع به کاهش کرد. پس از سال 2001، زمانی که چین به سازمان تجارت جهانی پیوست، سهم ژاپن از واردات آمریکا به 4.6 درصد در سال 2023 کاهش یافت.
چین
افزایش سریع صادرات چین در دهه 2000 به تنهایی این کشور را به عنوان بزرگترین تولید کننده جهان تعریف کرد. بین سال‌های 2001 تا 2022، صادرات چین به ایالات متحده تقریباً 1000 درصد رشد کرد و به 600 میلیارد دلار رسید. در سال 2017 این کشور منبع بیش از یک پنجم کل واردات ایالات متحده بود. با این حال، جنگ تجاری ایالات متحده و چین که توسط دولت ترامپ آغاز شد، سهم چین را در تجارت ورودی ایالات متحده کاهش داد (به 13.2٪ در سال 2023) و سایر اقتصادها در جنوب و جنوب شرق آسیا در چند سال گذشته به کانون های تولید تبدیل شده اند.
کشورهای نوظهور منابع تجارت ایالات متحده را متنوع می کنند
ویتنام از رویگردانی ایالات متحده (و سایر کشورها) از چین سود زیادی برده است. این کشور آموزش را در اولویت قرار داد تا جمعیت بزرگ خود را به نیروی کار ماهر تبدیل کند. در نتیجه، ویتنام در رتبه‌های بالاترین منابع واردات ایالات متحده قرار گرفته است و در سال 2023 به رتبه هفتم رسیده است.
هند
هند همچنین جایگاهی به عنوان منبع طلا و جواهرات برای ایالات متحده پیدا کرده است. با شایعاتی مبنی بر انتقال شرکت های آمریکایی به سمت پنجمین اقتصاد بزرگ جهان، سهم آنها در واردات ایالات متحده ممکن است بیشتر افزایش یابد.
در همین حال، تایوان که از دهه 1950 اقتصاد صادرات محور را در اولویت قرار داده بود، سهم خود را در ایالات متحده – بزرگترین بازار صادراتی آنها در سال 1990 – از دست داده است. ظهور چین و متعاقباً ویتنام، اندونزی و تایلند، بخش صادرات تایوان را تغییر داده است.
منبع
نظرات کاربران