پس از رسیدن طلا به سقف‌های تاریخی خود، بازار اکنون وارد فاز تصمیم‌گیری شده و به محرکی قوی برای تعیین جهت بعدی نیاز دارد. رفتار هفته گذشته (۲۲ تا ۲۶ سپتامبر) نشان داد که به جز روز دوشنبه، نوسانات عمدتاً در محدوده رنج بوده و معامله‌گران در انتظار داده‌ها و تحولات تازه هستند.
عوامل حمایتی برای روند صعودی:
۱-انتظارات کاهش نرخ بهره در جلسه آتی فدرال رزرو، هرچند پس از داده PCE اخیر کمی تعدیل شده است.
۲- ورود سرمایه سنگین به ETFهای طلا معادل بیش از ۳۰ تن طی دو هفته گذشته که نشان‌دهنده تقاضای نهادی برای پوشش ریسک است.
۳- واکنش بازار به داده‌های تورمی و اشتغال آمریکا: تورم همچنان بالاتر از هدف فدرال رزرو باقی مانده و می‌تواند جذابیت طلا را حفظ کند.
۴- تنش‌های تعرفه‌ای آمریکا با سایر کشورها که فشار بر فضای تجاری و رشد اقتصادی می‌آورد و طلا را به‌عنوان دارایی امن تقویت می‌کند.
۵- ریسک‌های ژئوپولیتیک شامل جنگ اوکراین، تنش روسیه با اروپا و آمریکا و نیز بحران‌های نفتی و سیاسی ونزوئلا.
عوامل فشار برای روند نزولی
۱- لحن نسبتاً نرم آقای پاول در خصوص کاهش نرخ بهره که می‌تواند نشانه‌ای از عدم تمایل فدرال رزرو به کاهش سریع نرخ‌ها باشد.
۲- ذخیره سود توسط معامله‌گرانی که از موج صعودی قبلی بهره بردند و در سطوح بالا دست به فروش زده‌اند.
جمع‌بندی و چشم‌انداز
در حال حاضر، کفه عوامل حمایتی و ریسک‌های بیرونی همچنان سنگین‌تر از دلایل نزولی است. با توجه به شرایط:
هرگونه اصلاح بالای سطح ۳۷۰۰ دلار می‌تواند فرصت مناسبی برای ورود مجدد خریداران باشد.
بازار همچنان در شرایط عدم قطعیت قرار دارد، اما محرک‌های بالقوه برای رشد قوی‌تر از عوامل فشار نزولی هستند.
