شایان ذکر است، رشد ظرفیت 57.1 میلیون تنی در سال 2023 به بالاترین افزایش حجم سالانه ظرفیت جهانی در یک دهه گذشته تبدیل شده است که تقریباً معادل سطح ظرفیت موجود در یک اقتصاد بزرگ تولیدکننده فولاد مانند برزیل یا آلمان است.

بر اساس داده های OECD، قاره آسیا از نظر منابع، 53.3 درصد از این افزایش را به خود اختصاص داده است و دو اقتصاد بزرگ تولیدکننده فولاد جهان – چین و هند – در حال حاضر به ترتیب 47 درصد و 6 درصد از ظرفیت جهان را تشکیل می دهند.

بر اساس این گزارش، اگرچه تولید و ظرفیت چین و هند در  دو سال گذشته افزایش یافته است ولی سرعت رشد چین نسبت به هند کند شده است. در نتیجه، شکاف بین ظرفیت فولادسازی جهانی و تولید فولاد خام به احتمال زیاد در سال گذشته از 556.1 میلیون تن در سال 2022 به 610.8 میلیون تن افزایش یافته که نشان دهنده ضعف مجدد در تقاضا و تولید جهانی فولاد است.

همچنین به این معنی است که نرخ بهره برداری از ظرفیت جهانی فولاد برای دومین سال متوالی در سال 2023 با 1.7 درصد کاهش به 75.6 درصد رسیده است.

با توجه به افزایش ظرفیت آتی، 46 میلیون تن افزایش ظرفیت ناخالص در حال حاضر در سرتاسر جهان وجود دارد که انتظار می‌رود در دوره سه ساله آینده (2024-2026) به بهره برداری برسد.

از مجموع 124.2 میلیون تن ظرفیت جهان که در سه سال آینده اضافه می شود، پروژه های کوره های اکسیژن پایه کارخانه های BOF میزان 45.2 درصد و پروژه های کوره قوس الکتریکی 50.5 درصد از کل را تشکیل می دهند.

در آسیا، کارخانه های BOF بیش از 75.9 درصد از حجم تناژ اضافه ظرفیت را تشکیل می دهند. به گفته این سازمان، بیشتر تاسیسات BOF در هند یا اتحادیه کشورهای جنوب شرق آسیا  قرار دارند.